بررسی رابطه هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی کارکنان آموزش و پرورش ناحیه ۳ شیراز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی در بین کارکنان آموزش و پرورش ناحیه 3  شهر شیراز به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه مورد پژوهش کارکنان آموزش و پرورش ناحیه 3 شیراز بودند و نظر به این که تمامی کارکنان را شامل شده است روش سرشماری انتخاب گردید. از 126 نفر جامعه آماری تعداد 112 نفر از کارکنان پرسش نامه ها را تکمیل نموده و عودت دادند. ابزارهای  پژوهش: پرسش نامه هوش هیجانی شوت1 (1998)، پرسش نامه کیفیت زندگی کاری قاسم زاده (1384) و پرسش نامه خودکارآمدی شرر2 (1982) بود. ضریب پایایی هرکدام از پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که به ترتیب 74/0، 95/0 و 75/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و از روش های آماری در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. نتایج حاصل از بررسی فرضیه­های پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی رابطه معنا داری وجود دارد، بین تمامی مولفه های هوش هیجانی با خودکارآمدی رابطه معناداری وجود دارد و بین تمامی مؤلفه های کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی نیز رابطه معناداری وجود دارد. هم چنین تمامی مؤلفه های هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری به طور معناداری قادر به پیش بینی خود کارآمدی هستند.